Moja teściowa potajemnie sabotowała moje posiłki, gdy mieliśmy gości, żeby mnie upokorzyć – nie przepuściłem tej okazji

„Nie, kochanie, ja się tym zajmę. Upewnij się tylko, że twój tata dobrze się bawi” – ​​odpowiedziałam z uśmiechem, mierzwiąc mu włosy.

Gdy mieszałem sos, zadzwonił mój telefon. To był ważny telefon od klienta, więc wyszedłem z kuchni, żeby go odebrać. „Zaraz wracam” – powiedziałem do nikogo konkretnego, odebrałem połączenie i zamknąłem za sobą drzwi kuchni.

Rozmowa trwała zaledwie minutę, ale gdy wróciłem, zauważyłem, że drzwi kuchenne były lekko uchylone.

Zaskoczona kobieta stojąca przy drzwiach | Źródło: Midjourney

Kiedy podano pierwsze kęsy makaronu, wziąłem swój i zacząłem powoli żuć, delektując się chwilą. Pierwsza przemówiła Ewa.

„Mamo, makaron jest trochę kwaśny” – powiedziała wystarczająco głośno, by zwrócić uwagę wszystkich.

Podskoczyłem, dramatycznie zaciskając gardło. „Och, nie” – wykrztusiłam, szeroko otwierając oczy w udawanej panice. “Zadzwoń po karetkę!”

Opadłem z powrotem na krzesło, udając, że tracę przytomność. W pomieszczeniu zapanował chaos. Simon w jednej chwili znalazł się przy mnie, a jego twarz była blada ze strachu.

Kobieta zapada się w siedzenie podczas kolacji | Źródło: Midjourney

„Natasza, zostań ze mną! Ktoś zadzwoń pod 911!” krzyknął, a jego głos się trząsł.

Goście byli wściekli, wyciągali telefony i próbowali wymyślić, co zrobić. Simon wyglądał na zdesperowanego, jego oczy szukały wszędzie odpowiedzi.

„Co do cholery się stało? Dlaczego ona zaczęła się dusić?” krzyknął Simon, a jego głos się załamał.